یادبود سربازان شوروی در مجارستان

آیا هنوز انسانهایی وجود دارند که خواستار جنگ باشند و به صلح نه می گویند؟ بله.

همانطور که می دونید موضوع سفر من پروژه صلح چشم سوم و انسان شناسی است.

در بوداپست میدانی به نام میدان آزادی وجود دارد. این میدان شامل چند عنصر مختلف پارادوکسیکال است. در طرفی سفارت آمریکا، طرفی دیگر بانک ملی مجارستان، مجسمۀ رونالد ریگان رئیس جمهور امریکا و هری هیل بندولتز و بنای یادبود سربازان شوروی در "محاصرهٔ بوداپست" که همزمان با پایان جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد.

اطلاعات بیشتر: "محاصرهٔ بوداپست" به محاصرهٔ شهر بوداپست، پایتخت مجارستان توسط نیروهای اتحاد شوروی همزمان با پایان جنگ جهانی دوم می‌گویند. در ۲۹ دسامبر ۱۹۴۴ ارتش سرخ و ارتش رومانی شهری را که تحت حفاظت نیروهای آلمان نازی و ارتش مجارستان بود، محاصره کردند و این تا ۱۳ فوریهٔ ۱۹۴۵ که تسلیم بدون قید و شرط پذیرفته شد، ادامه داشت.

بنابراین این نقطه یکی از مکان هایی که از پیش برای انجام پروژه چشم سوم تعیین کرده بودم بود.

پروژه صلح چشم سوم با دعوت مردم به صلح و اثبات اراده مردم به سیاستمداران کشورشان ساخته شده. خیلی از مردم همیشه از من میپرسند: "چطور این پروژه رو مدیریت میکنی؟" من خاطرات خوبی از این پروژه داشتم، مثلاً، افرادی که میخوان در این پروژه با میل خودشون سهیم باشن، افرادی که در وبلاگ های مربوطه کمک مالی می کنن، افرادی که دوست دارن با این پوستر عکس بگیرند. و البته خاطرات بدی هم در انجام این پروژه داشتم.

مثلاً زمانی که پروژه صلح را در میدان آزادی بوداپست، مقابل یادبود سربازان شوروی انجام میدادم، خانمی روسی جلو آمد:

- هی، داری چیکار میکنی؟ + من یک پروژه دارم، خانم (با لبخند) - پروژه چیه؟ + این یه پروژه صلحه، برای پایان دادن به جنگها. - از پلیس اجازه گرفتی که این کار رو انجام بدی؟ + این یه پروژه صلحه خانم (با لبخند) - می دونم که "صلح" چیه اما من روسی هستم، اینجا مال منه، شما باید از من اجازه بگیری که این کار رو انجام بدی. + لطفا مزاحم نشو، زمان زیادی ندارم.

و بعد با چهره ای عصبانی رفت، در واقع این نمونه ای از افرادی بود که توسط حاکمیت و جنگ ها شستشوی مغزی شدن، افرادی که همچنان پروژه چشم سوم من به صلح دعوتشون می کنه.

نمایش در اینستاگرم

---