نابودی دستاوردهای جهانی

چقدر زیباست که به زیبایی ها خیره شویم و از آن لذت ببریم، و چقدر درناک است که به سرنوشت همه چیز فکر کنیم. ما انسان ها در تاریخ همیشه به دنبال زندگی بهتری بودیم، احساس کردیم که به خدایان نیاز داریم، کلیساها، مساجد و معابد را بنا نهادیم. حس می کردیم به سرگرمی نیاز داریم، شهربازی هارا افتتاح نمودیم. فکر می کردیم باید بنوشیم و برقصیم، بار، کلاب ها و نوشیدنی هایی را ساختیم. میخواستیم انتقالمان را آسان نماییم، ماشین ها را اختراع کردیم. میخواستیم محبوب باشیم، خودمان را تغییر دادیم، می خواستیم قهرمان باشیم، برای دیگران زندگی کردیم.

سیری ناپذیری ما باعث شد به دیگر سرزمین ها حمله کنیم، اسلحه هارا اختراع و همنوعان خود را نابود سازیم، جنگهای جهانی به راه انداختیم.

در طول تاریخ چیزهای بسیاری را ساختیم، و هر روز زندگی برایمان سخت تر می گردد و این جریان هنوز ادامه دارد و هر روز دستاوردهای خوب خود را با دستاورد های بد نابود می کنیم.

پارلمان بوداپست مشرف به رود دانوب که یکی از باشکوه‌ترین بناهای اروپا به شمار می‌رود تمامی این تداخلات دنیایی و انسانی را به خود دیده است. و رود دانوب نیز شاهد جنگ جهانی دوم بوده است.

نمایش در اینستاگرم