- منتشر شده در
درست مثل ماسه از لای انگشتان عبور، مثل برگ تغییر می کند، زرد و خشک می شود. مثل جنگها، مثل فقر، مثل آتش، و مثل برف، عوض می شود، پیر می کند. من اما مثل کلاغهای فرانسوی بی پروا کوچ می کنم، در کنار رود سن مینشینم و به صدایی که از نتردام بلند می شود نگاه می کنم، به پرلاشز می روم و تا صبح در کنار فردریک شوپن می نشینم.
تمامی ما شاید احساس پوچی کنیم، احساس کنیم که زمان می گذرد و همچنان کاری برای جهان نکرده ایم و فقط رشد نمودیم. اما فراموش نکنید، تاریک ترین نقطه شب، نزدیکترین نقطه به روز و روشنایی است.
تگ ها
chopin
france
paris
perlachaise
seine
time
فرانسه
پاریس
شوپن
رود-سن
بارگذاری دیدگاه ها