زادروز من: راز خلقت؟

اغلب وقتی زادروزم فرا می رسد به همه چیز فکر میکنم جز زادروزم. اندیشه ام بیشتر به راز خلقت ختم می شود و من آنچرا که نام آنرا "تغییر جهان" میگذارم مرا ناامید از این خلقت می نماید. برایم اهمیت ندارد که دیگران راجع به من چه فکری می کنند، من بیشتر مسافر خلبانان بودم، روزی از هواپیما پایین را نگاه می کردم دیدم انسان ها چقدر کوچکند و هرچه به زمین نزدیک می شدم انسان ها بزرگتر نمایان شدند، در نتیجه انسانها و افکارشان فقط شاید از نزدیک مهمتر می شوند. از آن لحظه خواستم همه چیز را از بالا تماشا کنم؛ همیشه اما، از بالا پسربچه کوچکی را می بینم که دوست دارد اینجا که هستم باشد، او می پندارد که جهان به زیبایی ظاهرش است، اما نمی توانم او را متقاعد کنم، چون آن پسربچه حالا امروز بزرگ تر شده، و خود از تصورات غلطش از جهان انتقاد می کند. او امروز از خود انتظار بیشتری برای تغییر دارد، تغییری که بتواند او را به تصوراتش از جهان در کودکی نزدیک کند، واقعیت زندگی من این است. ۲۹ آگوست زادروز من و مایکل جکسون است.